Olia Mykhailiuk – pomysł / wideo / tekst / głos
Valerii Chobotar, Oleg Bozhko – tekst / głos
Mark Tokar, kontrabas i Alexey Vorsoba, akordeon – muzyka
27 kwietnia 18.00
online, transmisja na żywo odbędzie się na stronie Ukraińskiego Domu.
Dokumentalne wideo i wywiady, kwiaty i dziury w płotach, spokojne i odległe rozmowy o rzekach Papui-Nowej Gwinei, trajektorie płatków jabłek podczas ostrzału, historia zielonej papugi ze zniszczonego domu i mięta na podwórku, na którym ostatnio byli w 2014 roku. I jeszcze o tym jak znaleźć się w środku wojny dla kogoś, kto zawsze uważał się za pacyfistę. Projektant krajobrazu, trener free fight i performerka. Oni nie zamierzali być w środku. Ale nie mogli stać z boku.
Latem 2014 roku Olia Mychailiuk znalazła się na kilka tygodni na okupowanym terytorium wschodniej Ukrainy. Pociąg Donieck-Ługańsk, który przywiózł ją na stację Alczewsk, był ostatnim. Następnego dnia w Debalcewe tory zostały wysadzone, połączenie kolejowe zostało przerwane. Każdego dnia w mieście pojawiało się więcej ludzi w kamuflażu, w sklepach znikały artykuły spożywcze, częstsze były ostrzały, narastał niepokój.
Olia Mykhailiuk:
Świat zawęził się do jednego podwórka. Jest w nim dużo mięty… Komuś mięta pomaga się uspokoić i pogodzić z własnymi wspomnieniami, komuś pomaga wspomnieć. Ale nie mam za cel wszystkich wyleczyć. Każdy ma własną trawę.
Projekt został po raz pierwszy pokazany na festiwalu teatru dokumentalnego i performansu Akcent w Pradze w listopadzie 2016 r., w marcu 2017 r. – w sześciu miastach przy pierwszej linii wschodniej Ukrainy, a także w Warszawie i Kijowie. Dopracowana wersja wideo, z tłumaczeniami na język polski i angielski, zostanie zaprezentowana w Mariupolu i Poznaniu, Starobielsku i Wrocławiu pod koniec kwietnia 2021 roku.